امروز چهارشنبه , 09 آبان 1403
پاسخگویی شبانه روز (حتی ایام تعطیل)
دانلود تحقیق درمورد مفهوم وحى
با دانلود تحقیق در مورد مفهوم وحى در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق مفهوم وحى را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق مفهوم وحى ادامه مطالب را بخوانید.
نام فایل:تحقیق در مورد
فرمت فایل:word و قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل:58 صفحه
قسمتی از فایل:
اگر «كتاب» و «قرآن» به منزله اسماء خاص [ علم] به شمار آيند، در مقابل، دلالت «وحى» بر قرآن، اين گونه نيست، و معناى آن بسى گستردهتر است; به گونهاى كه تمام متون دينى اسلامى و غير اسلامى را دربر مىگيرد. بر اين پايه مىتوان گفت كه در كاربرد قرآنى، مفهوم وحى، در بردارنده تمام متونى است كه دال بر خطاب الهى به انساناند. اما از جهتى ديگر، اين نام در چارچوب زبان [و فرهنگ] عربى پيش از قرآن بر هر عمل ارتباطىاى كه به گونهاى متضمن «اعلام» باشد، دلالت مىكند. در لسان [العرب] آمده است: «اصل وحى در لغتبه معناى اعلام در خفاست.» (2) مصنف لسان [العرب] واژههاى «الهام» «اشاره»، «ايهام»، «نوشته» و «گفتار» را از معانى وحى برمىشمرد، با اين همه معناى «اعلام» دربر گيرنده تمام معانى مذكور است. هريك از اين معانى به تنهايى بر يكى از شيوههاى اعلام دلالت مىكند; زيرا «اعلام» مىتواند استوار به سخن باشد، همچنان كه مىتواند به گونه نوشته، اشاره، ايما و يا الهام باشد.
1. وحى، عملى ارتباطى است
اگر «اعلام»، دلالت اساسى وحى باشد، اين «اعلام» بايد پنهانى و خفى باشد. به بيان ديگر، وحى، ارتباطى طرفينى است كه متضمن نوعى از اعلام پيام مخفيانه و سرى است. (3) اگر «اعلام» در هر عمل ارتباطى، جز از طريق رمز [ پيام رمزى] خاصى تحقق نمىيابد، ضرورى است كه مفهوم رمز در مفهوم وحى گنجانده شده باشد; نيز لازم است كه رمز به كار رفته در عمل ارتباط و اعلام ميان فرستنده و گيرنده، يعنى ميان طرفين عمل ارتباطى/ وحى، مشترك باشد.[5]
چنين برداشتى از وحى را مىتوان در شعر و نيز در قرآن يافت. «علقمة[بن نعمان] الفحل»، [شاعر دوران پيش از اسلام، متوفاى 561م] شترمرغ نرى را توصيف مىكند كه شتابان به سراغ جفتخويش باز مىگردد...، از پس توفانى سهمگين و بارانى سيلآسا، نگران جفت و جوجههايش; و هنگامى كه آنها را سرخوش و آرام مىيابد آوازى سرمىدهد:
يوحى اليها بانقاض و نقنقة
كما تراطن (4) في افدانها (5) الروم (6)
«[شترمرغ نر] بانگزنان جفتخويش را اشارهاى [وحى] مىفرستد، [اشارهاى زبانى، كه مبهم و گنگ است] به سان سخن گفتن روميان در كاخهاى خويش».